24. Tα όνειρά μου... αφιερωμένο στους νέους φίλους, nikos mous και me (maria)! Καλώς τους!

Να αλλάξω ανάρτηση... γιατί "πολύ" πήγε η προηγούμενη...

Είχα πολλά όνειρα, λοιπόν, μικρή.   Ένα από αυτά ήτανε να ταξειδέψω... στο εξωτερικό.  Για χρόνια το είχα αυτό το όνειρο και το πραγματοποίησα μετά τα είκοσί μου χρόνια.  Η οικογένειά μου συνήθιζε τα ταξείδια εντός Ελλάδος.  Εγώ ζήλευα το έξω... να βγω εκτός Ελλάδος.... Ώσπου έγινε...

Με την βαλίτσα στο χέρι!...

Ξεκινήσαμε για την  Πολωνία, με το πούλμαν.  Τρεις μέρες πήγαινε, τρεις έλα, τρεις μέρες Πολωνία, 

 Βαρσοβία, Ντομ Κουλτουρ

τρεις Βιέννη, 

 Βιέννη, Σέρνμπουρν, θερινά ανάκτορα

τρεις Βουδαπέστη;... 

 Βουδαπέστη, η πλατεία με τους ήρωες 

της Ουγγαρίας

Τα είπα σωστά; ... Ή μου ξέφυγαν οι μέρες;... Δεν έχει σημασία, μετά από τόσα χρονιά... Πάντως, γενικώς, ήταν υπέροχα!!!


Τα συμπεράσματα που έβγαλα ήταν πολλά, όπως και τα πράγματα που είδα.  Εδώ θα πω πολύ λίγα, ίσα ίσα για να δώσω μία γεύση από ταξείδι.

Πρώτον συμπέρασμα: Τίποτε καλύτερο από την χώρα μου.

 Ελλάς, άνωθεν!!!

Δεύτερον συμπέρασμα: Δεν ξαναφεύγω... Αρκεί αυτό που έζησα για δεκαπέντε μέρες... Και αρκεί για όλη μου την ζωή.  Είπαμε εγώ κι ο κόσμος μου... κι ο κόσμος μου είναι εδώ: Στην ΕΛΛΑΔΑ!!!
Τρίτο συμπέρασμα: Σαν τα φαγητά της Ελλάδος πουθενά.  Αυτά τα μακαρόνια με κιμά στον Πλαταμώνα, πριν φύγω... τα λαχτάρησα στην Ευρώπη...

 Mακαρόνια με κιμά

(φώτο από "Οι συνταγές της παρέας")

Και τα ξαναγεύθηκα, μόνον όταν ήρθα, και πάλι στον Πλαταμώνα!!... 

Μικρά περιστατικά, τώρα: 
 Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου και είναι μοναδική.  Όταν έφευγα, τότε, μετά τα σύνορα με την Γιουγκοσλαβία, σκέφτηκα: "Κι αν γίνει κάτι, και δεν μπορέσω να ξανάρθω. Αν μείνω χωρίς πατρίδα;... Αν εξαφανισθεί η Ελλάδα από τον χάρτη, πού θα πάω...;;;"  Μην σας τύχει!!... 

 Ελλάδα μου!!!

Τέλος, στην Πολωνία, η ζωή ήτανε τόσο απλή και αγνή.  Σπίτια μικρά, όμορφα και καλά! Ζώα άγρια και φοβερά. (Σε ένα υπέροχο ζωολογικό πάρκο, λίγα χιλιόμετρα από την Ρωσσία- την τότε)...

 Aγελάδα υψιπέδου 

(highland cow- από τον Ζωολογικό κήπο της Βαρσοβίας)

Οι άνθρωποι ζεστοί και όμορφοι.  Γλυκείς και απίθανοι!!...  Όσο για την περίφημη γιορτή της πυράς, που έζησα εκείνο το Αυγουστιάτικο βράδυ, στο μεγάλο δάσος... α... τέλεια! 

 H γιορτή της πυράς

Γεύτηκα για πρώτη φορά στην ζωή μου ένα υπέροχο λουκάνικο ψημένο στην πελώρια φωτιά!!... Τίποτε πιο νόστιμο!!... 

Εύχομαι το επόμενο ταξείδι, αν γίνει..., (ποτέ μην λες ποτέ)...  νάναι πιο όμορφο και πιο τέλειο!!... 

 Φύγαμε!!!...

Εύχομαι και τα δικά σας ταξείδια νάναι μοναδικά! 


Lamprini Tolmi... 


Υ.Γ. Όλες οι φώτο είναι από το γκουγκλ...

23. O Χαράλαμπος... και τα εγγόνια του...

Ο Χαράλαμπος, εκείνη την ημέρα, είχε πάρει την σύζυγο του και την κόρη του για να χαρούν την μεγάλη γιορτή των Θεοφανίων, 
στην Νέα Πέραμο. 

 Νέα Πέραμος

 Είχε κι έναν γυιο, παντρεμένο, που σίγουρα θα είχε άλλο πρόγραμμα για εκείνην την ημέρα, αλλά... δεν ήτανε ακριβώς έτσι τα πράγματα. 

Ο Χαράλαμπος συνήθιζε να πηγαίνει, οικογενειακώς, στην Νέα Πέραμο.  Γενικώς, τους άρεσε πολύ ο τόπος, η θάλασσα και το όμορφο παραθαλάσσιο μαγαζί, όπου το φρέσκο ψάρι ήτανε σε πρώτη ζήτηση.  Ο Χαράλαμπος, σημειωτέον, προτιμούσε πολύ το ψάρι...

Η θάλασσα

Παρακολούθησαν, λοιπόν, την όμορφη τελετή του αγιασμού των υδάτων στην παραλία της Νέας Περάμου.  Αν και το κρύο ήτανε τσουχτερό, πολλοί γενναίοι έπεσαν στην θάλασσα για να πιάσουν τον σταυρό.   

 Κόσμος πολύς στα Θεοφάνια...

Αλλά, κι ο κόσμος ήτανε πάρα πολύς.  Στο τέλος, όλος αυτός ο κόσμος πήγαινε στα μαγαζιά της Νέας Περάμου για το καθιερωμένο ψαράκι.  

 Έτσι, έκανε κι ο Χαράλαμπος.  Το μαγαζί, που πήγε ήτανε κατάμεστο, αλλά αυτό, δεν τον ένοιαζε και πολύ.

 Το μαγαζί

  Αυτό που  ήθελε ήτανε να περάσουν όμορφα και οικογενειακά αυτήν την ημέρα. Κι αυτό θα το πετύχαινε εύκολα, γιατί το μέρος ήτανε όμορφο και γιατί θα είχανε την ευκαιρία να συζητήσουν όλοι μαζύ, κάτι που γινότανε σπάνια.

Καθηστερήσανε πολύ να σερβιριστούνε, με τόσο κόσμο ήτανε φυσικό.  Έτσι, όταν ήρθε το πολυπόθητο ψαράκι, φάγανε με πολλή όρεξη και χορτάσανε.  Κατόπιν, συζητήσανε για πολλά θέματα κι η ατμόσφαιρα έγινε τόσο όμορφη!  Κατόπιν, η σύζυγός κι η κόρη του θέλησαν να πάνε την συνηθισμένη τους βόλτα.  Κατά περίεργο τρόπο, όμως, ο ίδιος δεν ήθελε.  Έτσι, έφυγαν και τον άφησαν μόνο.  Η κόρη, καθώς απομακρυνόταν από κοντά του,  γύρισε, για λίγο, να τον δει.  Τον είδε να κάθεται τόσο ήσυχος και ήρεμος, χωρίς να γνωρίζει  τι θα γινότανε σε λίγο...  Και ούτε το έμαθε και ποτέ...

Μόνος... 

(φώτο από γκουγκλ...)

Προχώρησαν οι δυο τους προς την θάλασσα.  Λίγο παρακάτω,  είχε ένα μαγαζί που πουλούσε λουκουμάδες και σκέφτηκαν να πάνε να φάνε μερικούς.

 Λουκουμάδες λαχταριστοί...

  Η ημέρα το καλούσε.  Ένα γλυκό ήτανε ό,τι έπρεπε, μετά το γεύμα!  Καθώς έφθαναν στον μαγαζί, τους είδανε!!!   Είδανε τον Ντίνο, τον γυιό, τον παντρεμένο, του Χαράλαμπου, μαζύ με την σύζυγό του, βεβαίως. "Τι σύμπτωση", σκέφτηκε η κόρη, "ο αδελφός μου είναι εδώ!  Ευκαιρία ο μπαμπάς να δει τα εγγόνια του!!"...

Αλλά, είπαμε... αυτή κι ο κόσμο της!!... Άλλες οι βουλές της τύχης... της ζωής.   Όσο κι αν το ήθελε, αυτή η συνάντηση δεν έγινε ποτέ.  

Ο Ντίνος καθότανε, μαζύ με την γυναίκα του, στο  μαγαζί και τα παιδιά παίζανε στην παιδική χαρά, που βρισκότανε λίγο πιο κει.  

 Η παιδική χαρά...

Καθήσανε όλοι μαζύ και τα είπανε για λίγο.  Όταν ανέφερε η κόρη ότι ο πατέρας της ήτανε μαζύ τους, η ατμόσφαιρα άλλαξε κι, αμέσως, κατάλαβε.  Δεν επρόκειτο να γίνει ποτέ αυτή η συνάντηση, εγγονών και Χαράλαμπου.  Τα εμπόδια ήτανε πάρα πολλά... Το παρελθόν, κυρίως.  

Εν τούτοις, τα περάσανε πολύ ευχάριστα, όλοι μαζύ.  Ήταν σαν να ξαναγιόρταζαν την εορτή των Θεοφανίων.  Τόσο όμορφα ήτανε.  Συζήτησαν μεταξύ τους οι μεγάλοι, η κόρη πήγε κι έπαιξε με τα παιδιά στην παιδική χαρά, κατόπιν, φάγανε λουκουμάδες, και μετά σηκωθήκανε.  Ήταν η ώρα να φυγουνε, να πάνε στον πατέρα, γιατί είχε περάσει η ώρα, κι ήτανε μόνος του. Αποχαιρετιστήκανε εγκάρδια και φύγανε.

 Πλησιάζοντας...

Πλησιάζοντας προς το μέρος, όπου ο Χαράλαμπος καθότανε, κι έτσι όπως τον είδε η κόρη να είναι μόνος, σκέφτηκε...
"Η ζωή δεν είναι τόσο απλή.  Όσο κι να θες εσύ... αν ο άλλος δεν θέλει... τίποτε δεν γίνεται... "


Απλά, δεν γίνεται... 


Υ.Γ.  Όλες οι φώτο είναι από το γκουγκλ.  Στην ιστορία αναφέρεται η Νέα Πέραμος (Μεγάλο Πεύκο), Αττικής...