Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

6. Μού αρέσουν τα παραμύθια που έχουν...


Ωραίο τέλος....

Σταχτοπούτα... 
Ωραίο το τέλος! 

Κάποτε άκουγα παραμύθια, ξέρετε, εκείνη την εποχή της αθωότητας, όταν ήμασταν μικρά που δεν πικραινόμασταν.  Ακούγαμε για κοκκινοσκουφίτσες

Κοκκινοσκουφίτσα... 

που τις έτρωγαν οι λύκοι, κι ο ξυλοκόπος τις έβγαζε ζωντανές απ' την κοιλιά του ζωντανού, μαζύ με την γιαγιά τους, και δεν βλέπαμε την φρίκη, και το απίθανο της κατάστασης!!!

Γιαγιά;  Γιατι έχεις μεγάλα δόντια;


Απλώς, τις έτρωγε ο λύκος.

Μεγαλώνοντας, όταν ευαισθητοποιήθηκα λιγάκι, γιατί είπαμε, ήμουν εγώ κι ο κόσμος μου...  Πολύ, πολύ σκληρό παιδί...  Όταν μεγάλωσα, λοιπόν, κι άκουγα ιστορίες με κακό τέλος, τις άλλαζα.  Το τέλος τους, το άλλαζα.

Καλό τέλος!!! 

  Έλεγα, από μέσα μου: "Ιστορία είναι, δεν είναι κάτι αληθινό, ας αλλάξω το τέλος,

Ο Μικρός Πρίγκηπας... με ωραίο τέλος!! 
Γιατί όχι;... 

ποιος με ενοχλεί;  Ποιον θα ενοχλήσω;  Ας το κάνω, όπως θέλω."

Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι... 

  Κι έτσι... όλες οι ιστορίες για μένα, είχαν καλό τέλος.

Κι ήμουν ευτυχισμένη!!!

Ναι, και ζήσαν'  αυτοί καλά... και εμείς;... καλύτερα!! Πάντα!!!!


Lamprini T.


Υ.Γ. Τώρα, δεν μπορώ να αλλάξω τα τέλη της ζωής μου...

Χωρίς... αλλαγή, πλέον... 

Τα κακά... εννοείται... Είπαμε, εγώ κι ο κόσμος μου... ΜΕΓΑΛΩΣΑ!!!!!!!!!!!!!!!


5. Ποια είναι η απάντηση;...


Τι κάνεις όταν περιμένεις απάντηση, αλλά αυτή δεν έρχεται;  Λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο. Πολύ απλό!  Γι' αυτό... θυμήσου, πόσες φορές δεν έλαβες στην ζωή σου απάντηση;...

Μια χαρά απάντηση είναι και το "γιατί έτσι".
Είδαμε και με τις κανονικές απαντήσεις τα χαΐρια μας.
(παρηγοριά στον άρρωστο)

Έπαθες τίποτε;  Θυμήσου, όταν π.χ. είχες απορίες σε εκείνο το μάθημα στο σχολείο κι ο καθηγητής σου είπε: " Πάλι ρωτάς;"  Θυμήσου πώς τις έκοψες μαχαίρι!

Τέλος! 
Όπως γράφουν κι οι ταινίες... 

Έτσι, είσαι εσύ. Εσύ κι ο κόσμος σου.   Όταν σου λένε κάτι το κάνεις σε απόλυτο βαθμό... και δεν υποχωρείς.

Πολεμάς τον εαυτό σου...
(Τέλεια σκηνή απ΄ τον Πόλεμο των Άστρων")

Αυτό δεν είναι πάντα καλό, πρέπει να είσαι ελαστικός με σένα, με τους άλλους, με τον κόσμο!   Αλλά, να που δεν είναι στον χαρακτήρα σου αυτό...

Η μοίρα του ανθρώπουείναι ο χαρακτήρας του
Ηράκλειτος


Τέλος πάντων.  Ως Υ.Γ. Αυτές οι μέρες είναι δύσκολες.


Μην υποχωρείς μπροστά στην δυσκολία.  
Αυτή δοκιμάζει τον βαθμό της επιθυμίας σου. 
Elza?

 Δεν ξέρεις τι θα γίνει και ανησυχείς. Αλλά, μην στενοχωριέσαι.  Ό,τι κι αν γίνει ... θα΄ναι καλώς γενόμενο!!!

Lamprini T.


Υ.Γ. Σας γέμισα με "σοφά λόγια"... αλλά δεν βρήκα άλλες φώτο...

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

4. José_Mujica τέως Πρόεδρος της Ουρουγουάης...


ΠΗΓΗ!!  https://www.facebook.com/gumbi.ortiz.5/videos/10153207576604065/

José_Mujica τέως Πρόεδρος της Ουρουγουάης... (Αμερική)

Εφηύραμε ένα βουνό περιττών αναγκών.
Πρέπει να αγοράζεις, διαρκώς, να πετάς (αυτά που αγόρασες..)
Τις ζωές μας τις σπαταλάμε
Όταν εγώ αγοράζω κάτι
ή όταν εσύ αγοράζεις
δεν  πληρώνουμε με λεφτά
πληρώνουμε με τον χρόνο απ' τις ζωές μας, που έπρεπε να ξοδέψουμε
για να κερδίσουμε αυτά τα λεφτά

Η διαφορά είναι ότι δεν μπορείς να αγοράσεις την ζωή
Η ζωή, απλώς,  περνάει
κι είναι τρομερό
να σπαταλάς την ζωή σου
χάνοντας την ελευθερία σου...

................................

Εκπληκτικός!!!

Lamprini Τ.

Υ.Γ. Αυτός είναι ο κόσμος μου!!! Άνθρωποι σαν τον Χοσέ!!!! Νάναι καλά!!!

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

3. Oι αυτοκρατορικοί πιγκουΐνοι... ένα σχόλιο



Ξέρεις οι αυτοκρατορικοί πιγκουΐνοι είναι οι αγαπημένοι μου... 

https://www.youtube.com/watch?v=RYvachfdpPI

Με δυο λόγια να γράψω... τι έχει στο βίντεο... 


The Penguin Story
Αυτοκρατορικός πιγκουΐνος


Το αυγό που γεννάει ο πιγκουΐνος... Το κρατάει με ευλάβεια στα πόδια του... για να μην παγώσει...


Bασιλικός πιγκουΐνος με το αυγό του... (άλλο οι αυτοκρατορικοί..)

  Όταν πρέπει να πάει για το φαγητό του, (να ταξειδέψει ως την θάλασσα) 


Έτοιμοι για το μεγάλο ταξείδι

το δίνει στο αρσενικό... και φεύγει... 


Με προσοχή
Αυτοκρατορικός πιγκουΐνος


Το αρσενικό θα το κρατήσει...με πολλή προσοχή, ώσπου να εκκολαφθεί... 

Όταν έρχεται η μανούλα, θα πρέπει με προσοχή να πάρει το μικρούλι... αλλιώς θα παγώσει... το καημένο... 
Το ταΐζουν το μωρό από τα καλαμάρια και τα ψάρια που έχουν ψαρέψει... και τα κρατάνε ( ο Θεός ξέρει πως) στο στομάχι τους, χωρίς να τα χωνέψουν... για να τρώει το μωρό... 


Δεν θα φας;
Αυτοκρατορικός πιγκουΐνος



Μετά αφού έχουν γίνει παχουλά τα μωρά κι έχουν βγάλει φτέρωμα σαν γούνα, αφήνουν την αγκαλιά του γονέως τους...και ... φεύγουν... Συνήθως , μαζεύονται μαζύ τα μικρά... και είναι κουκλάκια όλα μαζύ... 


Μικρούλι του Αυτοκρατορικού πιγκουΐνου... 

Ώσπου να μεγαλώσουν, να βγάλουν από πάνω τους αυτό το πουπουλ
ένιο πτέρωμα...


Βγάζουν σιγά σιγά την πουπουλένια τους προστασία...
Αυτοκρατορικός πιγκουΐνος


και να γίνουν σαν τους γονείς τους... έτοιμα να πάνε κι αυτά στην θάλασσα...


Βουτιά... σαν τορπίλη! 
Αυτοκρατορικός πιγκουΐνος


και ζήσαν αυτοί καλά... και εμείς;... 
καλύτερα... 

Γοητευμένη από αυτά τα πλάσματα... Πάντα... 

Lamprini T. 


Υ.Γ. Ένα σχόλιο... που έγινε ανάρτηση... γιατί είμαι εγώ κι ο κόσμος μου!!! Πάντα... ! 






Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

2. Oυγγαρία... το ταξείδι...


Στην Ουγγαρία... οι λεύκες ήταν έτσι, σαν στρατιωτάκια, η μία σειρά δίπλα στην άλλη.  Καθώς πήγαινε το πούλμαν, τις περνάγαμε τις σειρές... 

Ταξείδι ζωής, το ταξείδι μου στην Πολωνία.  Όταν ήμασταν, λοιπόν, στην Ουγγαρία, περνούσαμε την απέραντη πεδιάδα της.  Πηγαίναμε, πηγαίναμε, πηγαίναμε... και το μόνον που βλέπαμε είναι αυτό: 


Σημύδες...


Κάτι σαν θρίλλερ... ήταν... 
Στην Ουγγαρία..., λοιπόν,  οι λεύκες ήταν έτσι, σαν στρατιωτάκια, η μία σειρά δίπλα στην άλλη.  Καθώς πήγαινε το πούλμαν, τις περνάγαμε τις σειρές...  και το βλέμμα έβλεπε τις λεύκες να περνούν σε γραμμές την μία μετά την άλλη.  Εντυπωσιακότατο.  Ένα από τα πολλά του ταξειδιού.

Θα επανέλθω στο ταξείδι.  Ήταν ταξείδι ζωής.  Με σημάδεψε.

Lamprini Tolmi






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...