Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

14. Τυχαίο; Αφιερωμένο στην νέα φίλη, και παλαιά γνωστή! Katia Markouizou! ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!!!!!!!!


Πολλά συμβαίνουν κι αναρωτιέσαι γιατί...

Γιατί;

Τις προάλλες ήθελα να κατεβάσω κάτι αρχεία από ένα σάιτ, και δεν μπορούσα.  Το ίντερνετ μου έπιανε κανονικά, το σάιτ δεν αποκρινόταν.  Ήθελα να επιμείνω, γιατί είπαμε, εγώ κι ο κόσμος μου, αλλά δεν είχα ώρα, οπότε το άφησα.

Πήγα στην δουλειά μου.  Είχα μαζύ μου περίπου 40 ευρώ.

40... μετρημένα! 

 Στον δρόμο θυμήθηκα να αγοράσω κάτι, μιας που το είχα στο νου μου κάτι... χρόνια!  Και το αγόρασα.
Πυροσβεστήρας

Τα χρήματα που μού έμειναν ήταν ελάχιστα.  "Έχε γούστο", σκέφτηκα, "μην και δεν μού φτάσουν", γιατί ήθελα να τυπώσω αυτά που κατέβασα από τα αρχεία

Και πράγματι.  Μετά φόβου Θεού έδωσα τα αρχεία, τυπώθηκαν, κι μού έμειναν κάτι πενταροδεκάρες.  Και μετά σου λέει τυχαίο... Αμμ δε!

Αν είχα κατεβάσει ΟΛΑ τα αρχεία που ήθελα, δεν θα μού έφταναν τα χρήματα.  Ω, τι μπορεί να πάθει κανείς.

Όλα για καλό, λοιπόν, ακόμη και τα ... εμπόδια!
Εμπόδια! 


Lamprini T.


Υ.Γ. Ίσως, γι' αυτό να μην έκανα κι εκείνο το ταξείδι που ήθελα.  Ίσως να πάθαινα κάτι... που θα ήταν μοιραίο.  Τυχαίο;... Δεν νομίζω!!

ΤΥΧΑΙΟ;
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ.... 
(φώτο από γκουγκλ)

Όλα, καλά, και Δόξα τω Θεώ!




Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

13. Χρόνια σου πολλά!!


Πολλές φορές ένα "χρόνια πολλά", δεν αρκεί.  Το δικό μου, όμως, θα αρκέσει, γιατί δεν έχω κάτι άλλο να ευχηθώ.

Xρόνια πολλά!!! 

Χρόνια πολλά, λοιπόν.

Είπαμε... Εγώ κι ο Κόσμος μου!!! 

Lamprini T.



Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

12. Περασμένα... ναι...


Όταν ήμουν μικρή, έμεινα κι εδώ... για δεκαπέντε μέρες.  Δύο φορές, στην παιδική μου ζωή!!!  Οι αναμνήσεις ελάχιστες... Η κυριώτερη ήταν αυτή που τα παιδάκια παίζανε στην παιδική χαρά... κι εγώ... δεν μπορούσα...  Τώρα, όλα είναι καλά...  Περασμένα... ναι...  

Eίπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου... σε αυτό το φιλόξενο μπλογκ...
Στο μπλογκ μου!!



Νοσοκομείο

Lamprini T. 


Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

11. Tα διδυμάκια μου...


ΠΗΓΗ!!  https://www.youtube.com/watch?v=MSKEOlWOytA&feature=youtu.be

Ένα από τα διδυμάκια μου (γνωστά μου, παιδιά...)  το τραγούδαγε... !! Μιλάμε για αστέρι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όποτε το ακούω... είναι σαν να το βλέπω...
(το μικρό..) να τραγουδάει!!!...

H τραγουδίστριά μου... ήταν κάπως έτσι... 

Κι έτσι η αδελφούλα της... 
(Ναι, δεν μοιάζανε μεταξύ τους... )

Ευτυχισμένη που το έζησα... Είπαμε... Εγώ κι ο κόσμος μου!!!... 

Lamprini T.



10. Το γράψιμο...


Αυτό που μού άρεσε,  μεγαλώνοντας, ήταν ότι η γραφή μου γινόταν όλο και καλύτερη.  Τι σημαίνει αυτό;  Ότι, κάποτε, δεν ήτανε.

Γραφή... 

Φαίνεται ότι όταν ωριμάζεις, κι ο προφορικός σου λόγος βελτιώνεται.
Αυτό είναι ευχάριστο, γιατί:
1ον. Δεν χρειάζεται να διορθώνω πολύ τα γραπτά μου.
2ον.  Είχα την ευκαιρία να τα πάω καλά στην Έκθεση, στις εξετάσεις μου.

Εξετάσεις... μελέτη... 

3ον.  Είχα πλέον αυτοπεποίθηση, ότι γράφω σωστά.

Όλα αυτά είναι θετικά.  Όλα αυτά βοηθούν στο νάμαι ΕΓΩ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟY, γιατί δεν χρειάζεται να μιμηθώ κανέναν, και δεν χρειάζεται να ζητάω βοήθεια για να εκφραστώ.

Αν, για να ολοκληρώσω την σκέψη μου, είναι ευχάριστο να εκφράζεσαι, εν τούτοις, είναι κάπως ελλιπές.  Ο γραπτός λόγος, δεν σε καλύπτει πάντα.  Χρειάζεται εξήγηση, αρκετές φορές, χρειάζεται να βλέπεις τον άλλον, και να του εξηγείς γιατί έγραψες κάτι ή καλύτερα, ο προφορικός είναι καλύτερος, γιατί βλέπεις τον άλλον, κι αμέσως, εξηγείς τι ακριβώς θες να πεις... αν υπάρξει κάποια παρεξήγηση...

Όπου δεν υπάρχει εξήγηση,
υπάρχει παρεξήγηση... 


Πολύς, όμως, ο λόγος μου, κι ας είπα ότι δεν λέω πολλά.

Είπαμε... εδώ, σε αυτό το μπλογκ.  Εγώ κι ο κόσμος μου! 


Lamprini T.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...