18. Η Ευγενία.. και ο κόκκορας... αφιερωμένο στις νέες φίλες: Αντιγόνη και Νίκη Γιαννουλίδου! Καλώς ωρίσατε στο μπλογκ μου!!!

Η γειτονειά μας έχει κατά καιρούς διαφόρους κοκκόρους.  Τους ακούς να λαλούν από πάνω, από αριστερά, από δεξιά.  Είναι ενδιαφέρον γιατί με αυτά τα πτηνά να λαλούν νομίζεις ότι ζεις σε κανένα χωριό. 

Ο κόκκορας

Της Ευγενίας της αρέσουν να τα ακούει.  Αλλά, όχι  να την ξυπνάνε.  Όποτε συμβαίνει το δεύτερο παραπονιέται: "Πάλι με ξύπνησε ο κόκκορας". "Κατά τις 4 ελάλησε και με ξύπνησε!" κτλ κτλ...

 

Ο κόκκορας ελάλησε! 

Αυτές τις μέρες ένας νέος κόκκορας έχει έλθει στην γειτονειά.  Στην πάνω γειτονειά.  Και τον ακούμε να λαλεί.  Και η Ευγενία παραπονιέται και πάλι.  Και πάλι.  Τις προάλλες όμως, είχε καιρό να λαλήσει... όχι η Ευγενία, ο κόκκορας.  Η Ευγενία ανησύχησε.  Εγώ, στον κόσμο μου.  "Τι ανησυχεί;" σκέφτηκα.  "Αφού δεν θέλει να την ξυπνάει;" ... 

Όμως, η Ευγενία είχε άλλη άποψη.  Φοβήθηκε μήπως έπαθε τίποτε το πτηνό.  Και τι έγινε, τελικά;... 

Πολύ απλά, την άλλη μέρα τον ξανάκουσε κι ησύχασε.  Ησύχασα κι εγώ!!!! 

 

Ο κόκκορας... ξαναλάλησε!

Ε, μην πάθουμε και τίποτε για έναν κόκκορα!!! ... 


Lamprini Tolmi...