Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

9. Πώς μετράς τον χρόνο σου...


Τις προάλλες μετρούσα τον χρόνο αντίστροφα, γιατί θα συνέβαινε ένα πολύ ευχάριστο γεγονός.

Γενέθλια!! Ζήτω!! 

Υπολόγιζα, λοιπόν, μέρα με την μέρα κι ώρα με την ώρα το επερχόμενο συμβάν, το οποίο δεν έγινε, τελικά. Με λίγα λόγια, πήγε χαμένο το μέτρημα.  (Πήγε χαμένο;)

Πήγε χαμένο το μέτρημα! 

Δεν με πείραξε, όμως, το χαμένο μέτρημα.  Όχι.  Αυτό που με πείραξε ήταν ότι, δεν πραγματοποιήθηκε, αυτό που περίμενα.  Αυτό, ναι, αυτό με πείραξε περισσότερο.

Από την άλλη, υπάρχει και το άλλο.  Να μετράς, δηλαδή,  τις μέρες,  ΑΦΟΥ γίνει κάτι.

Nα μετράς τις μέρες... 

Τι νόημα, όμως, θα έχει;  Τι προσδοκία θα έχεις.  Τι όνειρα θα κάνεις, αφού έχει ήδη γίνει το γεγονός;...  Εκτός,  πια, κι αν είναι τόσο χαρούμενο το γεγονός ώστε να μετράς ημέρες "χαράς".   Πράγμα σπάνιο, όμως, στην εποχή μας.

Σπάνιο... μαργαριτάρι... 


Προσωπικά, λοιπόν, προτιμώ το πρώτο.  Προτιμώ να είμαι ονειροπόλος,

Όνειρο... 

να μετράω τις μέρες και τις ώρες... μέχρι να πραγματοποιήσω το όνειρό μου.  Και ας μην γίνει ΠΟΤΕ αυτό....

Είπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου! 

Lamprini T.


Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

8. Ένα ταξείδι...


Τώρα που μεγάλωσα, μπορώ να ταξειδεύω μόνη μου.  Μου αρέσουν, πολύ, τα ταξείδια.  Μας αρέσανε τα ταξείδια, οικογενειακώς.  Έχουμε γυρίσει αρκετά μέρη της Ελλάδας, κι έχουμε συναντήσει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους.

Κως
Υπεροχή, θαυμάσια, μοναδική ... 
Η Κως μου! 

Μου αρέσουν, όμως, τα οργανωμένα ταξείδια. Αυτά που ξέρεις πότε θα πας, τι θα κάνεις, ποιους θα δεις, πώς θα χαρείς κλπ κλπ.

Ριβιέρα... 
Οργανωμένα ταξείδια

Ετοίμασα, λοιπόν, κι εγώ ένα τέτοιο ταξείδι.  Τι χαρά!

Βρυξέλλες
Ομορφιά! 

Από καιρό, το είχα στον νου μου.  Όσο πλησίαζαν οι μέρες, για να το πραγματοποιήσω, τόσο τα πράγματα γίνονταν όλο και πιο χαρούμενα.  Σκεφτόμουνα τι χαρά θα έπαιρνα, τι καινούργιες εμπειρίες θα ζούσα, πόσο όμορφα μέρη θα επισκεπτόμουνα, κι ένα διαρκές χαμόγελο ζωγραφιζότανε στο πρόσωπό μου.

 Ένα διαρκές χαμόγελο ζωγραφιζότανε στο πρόσωπό μου. 


Θα ήταν ένα ταξείδι μοναδικό.  Μόνον, εγώ θα ταξείδευα.  Οι δικοί μου, δεν θα μπορούσαν να έρθουν, κι έτσι θα είχα περισσότερο χρόνο να περάσω, όπως ήθελα εγώ. τις ώρες του.

Από μέρες, πριν, είχα γεμίσει με βενζίνη το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου, είχα ετοιμάσει μία ειδική δίαιτα που θα έκανε την εβδομάδα, προ του ταξειδιού (μην μας πιάσει και τίποτε στον δρόμο),

Δίαιτα, ειδική! 

και είχα ευχαριστηθεί που η βροχή έκανε το αυτοκίνητο να λάμπει, κι έτσι δεν χρειαζότανε να το πάω στο πλυντήριο.

Αυτοκίνητο, καθαρό... 

Είχα κανονίσει και το οικονομικό.  Δεν θα έτρωγα... τίποτα.... Δηλαδή, τίποτε τυρόπιτες, θα έπαιρνα μαζύ μου κλπ

Τυρόπιτα στο τάπερ

για να έχω χρήματα, αν γινότανε κάτι έκτακτο, να μπορούσα να το αντιμετωπίσω οικονομικώς.   Είχα υπολογίσει το ξενοδοχείο, ένα υπέροχο ξενοδοχείο με WiFi και τηλεώραση μέσα ( τι άλλο ήθελα, βεβαίως) και πρωϊνό σε πολύ οικονομική τιμή.

Ξενοδοχείο... 
χμ... όχι έτσι! 

Τι να πω, όλα έτοιμα.

Το μόνο που περίμενα ήταν να περάσουν οι μέρες.  Και το χαμόγελο γινότανε όλο και πιο λαμπρό.  Κι ονειρευόμουνα όλη την ώρα, πώς θα τα περνούσα, αν μπορούσα να κάνω αυτό ή εκείνο ή το άλλο.
Όνειρο!....

Είπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου....  Ώσπου ήρθε η ημέρα του ταξειδιού....

Και δεν πήγα πουθενά!...

Όνειρο ήταν... 


Lamprini T.







Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

7. Η ευτυχία...


Τι χρειάζεται κανείς για να αποκτήσει την ευτυχία...

Επιδίωξε ο,τιδήποτε σε κάνει ευτυχή.

Χαρά, αγάπη;  Μάλλον, χρειάζεται τους άλλους.  Για νάναι κάποιος ευτυχισμένος, πρέπει να έχει κι άλλους δίπλα του.  Κι αυτοί οι άλλοι θα πρέπει να τον αγαπάνε.

ΕΥΤΥΧΙΑ

Αν, όμως, κάποιος δεν σε αγαπάει, αλλά σε μισεί, τι γίνεται τότε;  Θα αφήσεις έναν άνθρωπο να σου χαλάσει την ευτυχία;  Όχι, θα κοιτάξεις να τον απομακρύνεις απ' την ζωή σου.  Όσο μπορείς.  Μπορείς να χτίσεις έναν τοίχο υψηλό, και να  οχυρωθείς  από πίσω του.  Κι έτσι, μπορείς να προστατεύσεις  την ζωή σου από αυτούς που δεν σ΄  αγαπάνε, και θα είσαι εντάξει.  Και;  Τι γίνεται μετά;...

Η καλλίτερη λύση θα είναι να τους αντιμετωπίσεις.

Πίστεψε! 

Και αν εξακολουθούν να μην σε αγαπάνε, να πας παρακάτω.  Θα ζήσουμε και με λιγότερους ανθρώπους την ζωή μας.  Τι να κάνουμε;

Η ευτυχία είναι στα χέρια σου...

Θα ζήσω... και χωρίς εσένα...

Θα ζήσω και χωρίς εσένα...

Lamprini T.

Υ.Γ. Αύριο... θα... αλλά, δεν...  Είπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου... Ένας κόσμος για μια ονειροπόλο...




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...