28. Ο καινούργιος χρόνος κι εσύ...

Δεν θα είμαστε μαζύ αυτήν την χρόνια...  Πώς αλλάξαν τα πράγματα...!

2015! Καλώς ώρισες! 

Πότε ήτανε, που ήσουνα μικρό, και σε κρατούσα στα χέρια μου... κι έκλαιγες...  Δεν ήξερα ότι θα ερχόταν  η στιγμή, μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζύ,  να σε αποχαιρετήσω... Είναι σκληρό.

Όταν το έμαθα, ότι έφυγες... έκλαψα. Η πρώτη αντίδραση.

 

Έκλαψα...

Θα μπορούσα να έχω μιαν ελπίδα, για το μέλλον..., αλλά, ο χαρακτήρας σου, δεν μου το επιτρέπει..
 Είναι αποφασιστικός.  Έτσι, δεν θα τα ξαναπούμε... κι όταν ιδωθούμε θα χαιρετιστούμε... σαν δύο ξένοι.  Δυστυχώς... Και δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί... Είπαμε... Εγώ κι ο Κόσμος μου!

 Θα είμαστε σαν ξένοι...

Καληνύχτα καλή μου...  Όνειρα γλυκά...

 Kαληνύχτα... 

 Lamprini Tolmi