Τώρα που μεγάλωσα, μπορώ να ταξειδεύω μόνη μου. Μου αρέσουν, πολύ, τα ταξείδια. Μας αρέσανε τα ταξείδια, οικογενειακώς. Έχουμε γυρίσει αρκετά μέρη της Ελλάδας, κι έχουμε συναντήσει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Κως
Υπεροχή, θαυμάσια, μοναδική ...
Η Κως μου!
Μου αρέσουν, όμως, τα οργανωμένα ταξείδια. Αυτά που ξέρεις πότε θα πας, τι θα κάνεις, ποιους θα δεις, πώς θα χαρείς κλπ κλπ.
Ριβιέρα...
Οργανωμένα ταξείδια
Ετοίμασα, λοιπόν, κι εγώ ένα τέτοιο ταξείδι. Τι χαρά!
Βρυξέλλες
Ομορφιά!
Από καιρό, το είχα στον νου μου. Όσο πλησίαζαν οι μέρες, για να το πραγματοποιήσω, τόσο τα πράγματα γίνονταν όλο και πιο χαρούμενα. Σκεφτόμουνα τι χαρά θα έπαιρνα, τι καινούργιες εμπειρίες θα ζούσα, πόσο όμορφα μέρη θα επισκεπτόμουνα, κι ένα διαρκές χαμόγελο ζωγραφιζότανε στο πρόσωπό μου.
Ένα διαρκές χαμόγελο ζωγραφιζότανε στο πρόσωπό μου.
Θα ήταν ένα ταξείδι μοναδικό. Μόνον, εγώ θα ταξείδευα. Οι δικοί μου, δεν θα μπορούσαν να έρθουν, κι έτσι θα είχα περισσότερο χρόνο να περάσω, όπως ήθελα εγώ. τις ώρες του.
Από μέρες, πριν, είχα γεμίσει με βενζίνη το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου, είχα ετοιμάσει μία ειδική δίαιτα που θα έκανε την εβδομάδα, προ του ταξειδιού (μην μας πιάσει και τίποτε στον δρόμο),
Δίαιτα, ειδική!
και είχα ευχαριστηθεί που η βροχή έκανε το αυτοκίνητο να λάμπει, κι έτσι δεν χρειαζότανε να το πάω στο πλυντήριο.
Αυτοκίνητο, καθαρό...
Τυρόπιτα στο τάπερ
για να έχω χρήματα, αν γινότανε κάτι έκτακτο, να μπορούσα να το αντιμετωπίσω οικονομικώς. Είχα υπολογίσει το ξενοδοχείο, ένα υπέροχο ξενοδοχείο με WiFi και τηλεώραση μέσα ( τι άλλο ήθελα, βεβαίως) και πρωϊνό σε πολύ οικονομική τιμή.
Ξενοδοχείο...
χμ... όχι έτσι!
Τι να πω, όλα έτοιμα.
Το μόνο που περίμενα ήταν να περάσουν οι μέρες. Και το χαμόγελο γινότανε όλο και πιο λαμπρό. Κι ονειρευόμουνα όλη την ώρα, πώς θα τα περνούσα, αν μπορούσα να κάνω αυτό ή εκείνο ή το άλλο.
Όνειρο!....
Είπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου.... Ώσπου ήρθε η ημέρα του ταξειδιού....
Και δεν πήγα πουθενά!...
Όνειρο ήταν...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου