Και θα σας την πω εδώ... Στον κόσμο μου!.... Λοιπόν....
Ο Θανάσης....
Την πρώτη φορά που πήγα σε δικαστήριο (για κάποιου γνωστού μου την υπόθεση, την κερδίσαμε! )
Δικαστήριο...
Ήταν πολύ πιο μικρή η αίθουσα, βεβαίως...
Η απόφαση;
Δεν είχα ξαναπάει σε δικαστήριο. Με το που μπήκα στο δικαστικό κτήριο και κοιτούσα δεξιά κι αριστερά, άρχισα να φοβάμαι... Πίστευα ότι θα έπιαναν κι εμένα... και θα με βάζαν φυλακή! Τρομακτικό αίσθημα!
Φυλακή...
Τέλος πάντων, δεν με πιάσαμε. Μπήκα στην αίθουσα όπου θα εκδικαζόταν η υπόθεση του γνωστού μου ... και είδα τον Θανάση....
Έμεινα έκθαμβη... (δεν θα μακρηγορήσω... ίσως τα γράψω σε κάποιο μπλογκ μου... και να που τα γράφω εδώ... )... Ο Θανάσης... χώριζε. Ένας φίλος του ήταν μάρτυρας.
Οι ερωτήσεις στον φίλο του, από τον δικαστή, ήσαν ως εξής: "Το ψυγείο του Θανάση το είχε ο Θανάσης προ του γάμου;
Το ψυγείο...
Ο Θανάσης....
Έχουν περάσει χρόνια. Ακόμα τα θυμάμαι... και τέλος... (δεν έχω κάτι πιο σημαντικό να προσθέσω...) να πω...Έτσι... με συνοπτικές διαδικασίες, την δική μου απόφαση...
"ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ ΘΑΝΑΣΗ!!!.. .Δεν είναι δυνατόν να περνάς αυτό το μαρτύριο... για ένα διαζύγιο!"
Αυτοκίνητο...
Και κάτι γενικό, για να προστεθεί στο "αυτή και ο κόσμος της!!! "...
Ο Θεός να φυλάει από αυτές τις καταστάσεις.... τι να πεις;...
Lamprini Tolmi
Υ.Γ. Το σχόλιο το έκανα σε φιλικό μου μπλογκ... Τα μπλε γράμματα... είναι η σημερινές προσθήκες που έκανα, για να βγει μία μεγάλη ιστορία....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου