Δεν έδινε πάντα. Μόνον όταν ήθελε... "Τυχερός είσαι", τού είπε... "πάρε... " και του τάδωσε.
Μετά, από ώρα τον είχε ξεχάσει.
Όταν πήγε να πάρει το αυτοκίνητο της, απ' το πάρκινγκ, τον ξανάδε. Ήταν με ένα κοριτσάκι στον ίσκιο ενός αυτοκινήτου και καθότανε.
Ο μικρός την χαιρέτησε. Η Λίτσα του κορναρε κι έφυγε με ένα χαμόγελο.
"Είναι δύσκολο να σώσεις τον κόσμο" ,σκέφτηκε... Και χαμογέλασε... αλλιώς, αυτήν
φορά...
αλλιώς
Δύσκολα, να αλλάξει αυτός ο κόσμος... γιατί είναι εμείς κι ο κόσμος μας... η κατάσταση...
Lamprini T.
