56. Ο θείος μου ήταν ναυτικός

Ο θείος μου ήταν ναυτικός
Μια χρονιά πλούτισε την γειτονειά μας με πυροτεχνήματα

πυροτεχνήματα

Στα μάτια μου φάνταζαν κάτι το εξαιρετικό
Μικρά πυραυλάκια έσχιζαν το σκοτάδι και φώτιζαν τον μικρο μου κόσμο

πυραυλάκια 

Βάση τους ήταν η ψυχή μας... και η λευκή, φρεσκοασπρισμένη μάνδρα... μας

Ναι.. ήταν τότε που ζούσαμε σε... παράγκες... και περπατούσαμε στον 

χωματόδρομο...

γαϊδουράγκαθα... 

Εμείς κι ο κόσμος μας... όταν ήμασταν μικρά... 

Lamprini T. 

55. Το νέο μου βιβλίο. Πληροφορίες :

Το νέο μου βιβλίο. Πληροφορίες : Περιμένω... Είναι έτοιμο... Περιμένω ΕΓΩ ναμαι έτοιμη...

Ποίηση... του λεπτού... 

Είπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου... ο συγγραφικός αυτήν την φορά... 

Λαμπρινή Τζούρκα

54. με το που μπήκε στην τάξη μάς συστήθηκε... Ι... Φλώρος...

Φλώρος - Carduelis chloris


με το που μπήκε στην τάξη μάς συστήθηκε... Ι... Φλώρος...
ποτέ δεν τον κοροϊδέψαμε για το

επίθετό του...

φλώρος... 

Όχι ότι είχαμε σκοπό.... αλλά αυτή η άμεση αντιμετώπιση του χαρακτηριστικού του, που είχε από μικρής ηλικίας... μάς άφησε άφωνους... 

Χαίρομαι που είχε βρει αυτόν τον τρόπο... να το παρουσιάσει στους άλλους... μπράβο του...

Κι αυτή την φορά... εμείς κι ο κόσμος μας... ήμασταν καλά... παιδιά...

Lamprini T.

53. Απ' το βιβλίο μου... " λίγες γραμμές... έτσι... "

Απ' το βιβλίο μου... " λίγες γραμμές... έτσι... "

ευχάριστο είναι...

να γράφεις ό,τι θες...

ένα από τα πλεονεκτήματα αυτού του βιβλίου...

Αλλού είσαι εγκλωβισμένος στο θέμα σου, στην κυρίως ιδέα σου...

Εδώ γράφεις ό,τι θες...

όπως ακριβώς και τώρα...

Σήμερα λοιπόν, ήμουν θηρίο...

το πρωί...

το μεσημέρι...

ηρέμησα...

αφού είπα μερικά σε αγαπώ...

το βράδυ...

μια χαρά...

και τώρα...

απλώς...

λέω καληνύχτα!!

Καληνύχτα

και όνειρα γλυκά...

Όνειρα γλυκά!!! 

Οι στιγμές που περνούν και δεν ...

χάνονται!!!

Λαμπρινή Τζούρκα

Υ.Γ. Εγώ... κι ο κόσμος μου εδώ... 

52. "Μα τι τραγούδι να σού πω "

"Μα τι τραγούδι να σού πω "
Σκεφτόμουν ότι δεν θα σάς...

ξαναδώ

τραγούδι

Την ώρα την τελευταία όταν έφευγες για πάντα, σού τραγούδησαν, εγώ δεν μπορούσα.  Ήμουν σκεπτική, (εγώ κι ο κόσμος μου... ), συνοφρυωμένη και οι δυο ρυτίδες μου έγιναν πιο έντονες... 

Δεν μπορούσα να πω ούτε μία νότα...

 κύριε... 

Lamprini T. 

51. Είδα το πρόσωπό σου,

Είδα το πρόσωπό σου, δεν θυμάμαι το όνομά σου πια, (εγώ κι ο κόσμος μου... με αυτήν την μνήμη...) γι' αυτό δεν σε κάλεσα με κάποιο όνομα... και προσπάθησα να βγάλω όλες αυτές τις ρυτίδες και τα ψαρά μαλλιά... (αυτά... όχι τόσο... ) για να σε ξαναφέρω στην μνήμη όπως ήσουν.  Ένα καλό παιδί... που τώρα... πια...

μεγάλωσε...

ψαρά μαλλιά... 

Lamprini T. 

50. Γίναμε... Σικάγο

Γίναμε... Σικάγο

Σικάγο

Στην γειτονειά μου παίζαμε με κάτι παιδιά πούχαν γεννηθεί εκεί
Μάς περιέγραφαν απίστευτα πράγματα... (Ήμασταν αθώα τότε γιατί ήμασταν εμείς... κι ο κόσμος μας... )... Το έγκλημα που κυριαρχούσε
Το πως διπλοκλειδώνανε τις πόρτες τους
Και αν κάποιον σκοτώνανε δίπλα σου... εσύ ψύχραιμα συνέχιζες τον δρόμο σου και τον άφηνες άπλα... αβοήθητο...
Μετά από τόσα χρόνια... γίναμε κι εμείς... Σικάγο... Δεν είμαστε έκπληκτοι... 

πια

έκπληκτοι

Lamprini T. 

49. στην Κω κάναμε μπάνιο...

στην Κω κάναμε μπάνιο... ως τέλος Οκτωβρίου...  Στην αρχή δεν το είχα πάρει είδηση, (εγώ... κι ο κόσμος μου... ) μετά δικτυώθηκα, βρήκα ανθρώπους που με στείλανε σε μία απομονωμένη παραλία και τελικά, έκανα κι εγώ διακοπές με πολλά, πολλά μπάνια... Ένας απ' τους τρόπους για να περνάει η ώρα, στις ατέλειωτες μέρες .... στον Παράδεισο... Το όμορφο νησί της Κω...

Kos, Greece - Kos Town - AtlasVisual

Πόλη της Κω, Κω, Δωδεκάνησα, Ελλάς... 

Lamprini T.

48. Για να πάμε στο άλλο σπίτι έπρεπε να φωνάξουμε να το μαζέψουν

Για να πάμε στο άλλο σπίτι έπρεπε να φωνάξουμε να το μαζέψουν

Άλλες φορές πέφτανε ακρίδες

ακρίδες

Κρατάγαμε ένα ματσούκι (εκείνες... κι ο κόσμος τους... )
Μια φορά χτυπάγαμε τα χόρτα 
Ένα βήμα μπρος κάναμε

Μιλιούνια αυτές...
Μικρά εμείς...

Ώσπου κάποια μέρα δάγκωσε τον Νίκο
Η βενζίνα (ή πετρέλαιο;) έγινε αντίδοτο...
Πάει το σκυλί μετά...
Δεν ξαναδάγκωσε

 κανέναν...

στο χωριό... 

Lamprini T. 

47. Το 2013 πήρα κι εγώ τα αποτελέσματα για τις Πανελλήνιες...

Το 2013 πήρα κι εγώ τα αποτελέσματα για τις Πανελλήνιες... Χοροπήδαγα σαν κατσικάκι απ' την χαρά μου... 5 χρόνια μετά... είμαι ακόμα εκεί...  Kι επειδή εδώ είμαστε... εγώ κι ο κόσμος μου, να σάς πω... ότι ελπίζω να ξαναχοροπηδήσω... όταν σάς ανακοινώσω... ότι

τελείωσα... :) :) :)

Κατσικακι

Lamprini T.




Για να πάμε στο άλλο σπίτι έπρεπε να φωνάξουμε να το μαζέψουν

Άλλες φορές πέφτανε ακρίδες
Κρατάγαμε ένα ματσούκι
Μια φορά χτυπάγαμε τα χόρτα 
Ένα βήμα μπρος κάναμε

Μιλιούνια αυτές...
Μικρά εμείς...

Ώσπου κάποια μέρα δάγκωσε τον Νίκο
Η βενζίνα (ή πετρέλαιο;) έγινε αντίδοτο...
Πάει το σκυλί μετά...
Δεν ξαναδάγκωσε κανέναν...

στο χωριό...