ο Γιώργος

συνδυασμό με ψώνια.

 προχωρούσε στον δρόμο

  Μπροστά της, στα 5 μέτρα, σταμάτησε ένα μικρό αυτοκίνητο, και βγήκε από μέσα ο Γιώργος.  Κοίταζε προς τα πίσω,

Κοίταζε προς τα πίσω,

και η Λαμπρινή σκέφτηκε, ότι κοιτάει για να ελέγξει, μήπως έρχεται κάποιο αυτοκίνητο, αλλά δεν ήταν αυτό.

Ο Γιώργος την πλησίασε, και της έπιασε την κουβέντα.  

-Καλημέρα, σάς είχα στο Δημοτικό, μάς κάνατε μουσική!...   

μουσική

Η Λαμπρινή δεν ξαφνιάστηκε, πάρα πολλά παιδιά την σταματάγανε για να της μιλήσουν, για τα χρόνια τους στο Δημοτικό.  Η Λαμπρινή ήταν πάντα χαρούμενη γι' αυτό.

- Πόσο χρονών είσαι; τον ρώτησε.

- 31, είπε ο Γιώργος.

Η Λαμπρινή σκέφτηκε αμέσως ότι αυτό το παιδί ήταν από τους πρώτους μαθητές της, και έτσι θα πάνε οι αναμνήσεις της χρόνια πίσω.  

- Σε ποιο σχολείο σε είχα;  

- Στο 1ο Δημοτικό, απάντησε ο Γιώργος.

1ο Δημοτικό

Απίστευτο, σκέφτηκε η Λαμπρινή.

-Ξέρετε, συνέχισε ο Γιώργος, της προάλλες μιλούσα για σάς.  Έλεγα στην αρραβωνιστικιά μου, ότι είχαμε στο Δημοτικό μία κυρία, που έμπαινε στην τάξη, και μάς έλεγε τραγουδιστά "Καλημέρα σας, παιδιά" και της απαντούσαμε, πάλι τραγουδιστά:  "Καλημέρα σας, κυρία".

Τι γλυκειά ανάμνηση, σκέφτηκε η Λαμπρινή.  Γνώριζε, βεβαίως, ότι παρέες παιδιών, πολλές φορές, όταν την συναντούσαν, της τραγουδούσαν αυτό το "καλημέρα"... Ήταν, ίσως... γι' αυτά τα παιδιά, η μοναδική ανάμνηση από αυτήν και το μάθημα που έκανε,  Ίσως... 

και το μάθημα που έκανα:  "Το όμορφο χωριό, παιδικό τραγούδι"

Η Λαμπρινή συγκινήθηκε λίγο.  Ένα παιδί που ξεκινάει την ζωή του, την θυμότανε με αγάπη και γλύκα!  Καθώς τον ρωτούσε διάφορα πράγματα, και του έδινε πολλές ευχές της ήρθε η ιδέα, πριν χωριστούν να του δώσει ένα δώρο.

Καθώς έφευγε αυτή από τον τόπο συνάντησής τους, καθώς έμπαινε αυτός μέσα στο αυτοκίνητο του για να φύγει, γύρισε και του είπε τραγουδιστά:

-Καλημέρα σας, παιδιά.

Καλημέρα σας, παιδιά!!

- Καλημέρα σας, κυρία, απάντησε ευχαριστημένος... ο Γιώργος της.  Ο παληός της μαθητής... 

............

Αυτή και ο μουσικός κόσμος της... 

Lamprini T.