Είδα το πρόσωπό σου, δεν θυμάμαι το όνομά σου πια, (εγώ κι ο κόσμος μου... με αυτήν την μνήμη...) γι' αυτό δεν σε κάλεσα με κάποιο όνομα... και προσπάθησα να βγάλω όλες αυτές τις ρυτίδες και τα ψαρά μαλλιά... (αυτά... όχι τόσο... ) για να σε ξαναφέρω στην μνήμη όπως ήσουν. Ένα καλό παιδί... που τώρα... πια...
μεγάλωσε...
ψαρά μαλλιά...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου